Weimaraners

 

Of Kyrandors Home

 
 

 

In Memoriam

 

 

"Zij die wij liefhebben en verloren,
zijn niet meer waar zij waren,
  maar zijn voor altijd waar wij zijn !"

 

 

IN MEMORIAM: Egor Bennu Of Kyrandors Home (Django)

12 juni 2009 - 29 februari 2020

Django werd bij ons geboren in een nest van 10 pups (7 reuen en 3 teven). Hij was in het nest al de beste eter, lag steevast aan de beste mem en was daardoor de flinkste pup toen hij naar zijn nieuwe baasjes vertrok. Maar dat zei niks over hoe hij later kon uitgroeien wisten wij uit ervaring van onze eerdere nesten, de kleinste kon later de grootste worden hadden wij al eerder gezien. In het geval van Django ging dat echter niet op, hij groeide uit tot een prachtige, krachtige en mannelijke reu die ons op de Jongehondendag positief verraste en ons heel trots maakte! Daar stond ook ècht iets! In de showring op de Jongehondendag kreeg hij danook een fantastisch keurrapport waarin als laatste kwam te staan: “Heel fijn temperament!” En dat laatste is natuurlijk het allermooiste compliment wat je van een keurmeester van je hond kan krijgen! Zijn baasjes Karana en Richard en zoon Ryan waren dol op hem. En overal waar ze met hem kwamen trokken ze positief de aandacht met Django. Iedereen kwam hem aaien en zo ook kinderen, hij was danook dol op ze! Met zijn charisma pakte Django iedereen in en maakte  zijn baasjes trots! Hij was hen ook altijd tot steun in moeilijke en verdrietige periodes en heeft een prachtig leven gehad, omringd door alle zorg en liefde van zijn familie. In liefde hebben ze hem vandaag helaas onverwachts moeten loslaten.. zó moeilijk! 

Run free lieve Django!
Voor altijd in ons weimaranerhart!


 

Nova Equinoctia Of Kyrandors Home

20 februari 2000 - 6 februari 2014

 

In onze handen geboren... en in onze handen gestorven !

Helaas hebben wij de moeilijk(st)e beslissing moeten nemen om ons Nova te laten gaan. Ze had op het laatst een flinke darmontsteking met waterdunne, bloederige diarree en de vooruitzichten op herstel waren zeer minimaal. Enkel zware medicatie en daarbij evt. Prednison kon haar leven nog wat verlengen volgens de dierenarts, voor hoelang kon hij niet zeggen… misschien nog een paar weekjes? Tijd rekken… voor Nova in deze voor haar onhoudbare situatie… zagen we niet zitten. Dit vonden we niet hondwaardig meer. We gunden haar geen langere lijdensweg. Op 2 weekjes na is ze 14 jaar geworden...

 

Wij kijken terug op hele fijne, mooie jaren met Nova met vele waardevolle, gedenkwaardige momenten en zijn dankbaar voor haar dochter Dzinny en kleindochter Yalta die we van/via haar kregen.

Ze was een supermoeder voor haar eigen pups en een meer dan fantastische oma voor haar kleinkinderen. Bij elke nest van Dzinny moederde ze samen mee.

Een prachtige en ontzettend lieve hond is van ons heengegaan. Ze heeft ons leven en ook dat van onze jongste telg Yalta enorm verrijkt!

Ze heeft met haar lieve uitstraling vele mensenharten weten te raken en we kregen regelmatig complimenten en sommigen vertelden ons dat Nova zo'n prachtig AURA had!

Een hond zoals Nova voelt voor ons danook als 'once in a life-time'!

 

Lieve Nova, ontzettend bedankt voor zo vele jaren onbegrensde liefde, trouw, kameraadschap en geluk!

Je was onze eerste zelf gefokte weimaraner ! Wat waren we danook trots op jou!

Niet alleen vanwege je uiterlijk maar ook zeker om je geweldige karakter.

Eigenlijk was op jou vooral één woord van toepassing: LIEF ! Dit was je ten voeten uit!

Wij zullen jou nooit vergeten!

Jij leeft voort in al jouw nakomelingen!

Run free op de eeuwige jachtvelden Nova, samen met je mamma Kyra!

Voor altijd in ons weimaranerhart!❤️


 

Kyra vom Entenfang

8 oktober 1995 - 3 mei 2011

Met weemoed hebben wij afscheid genomen van onze fantastische, onvergetelijke en unieke vriendin!

 

Dinsdag 3 mei 2011 hebben wij in overleg met de dierenarts helaas de moeilijk(st)e beslissing moeten nemen om ons Kyra in te laten slapen. Ze was helemaal op! Ze wilde al dagen niet meer eten, alleen nog maar slapen en kon niet meer op haar benen staan…Wijzelf vonden dit voor Kyra niet hondwaardig meer!

 

Kyra stond aan de basis van onze foklijn!

Toen wij in oktober 1999 met Kyra haar 1e nest gingen fokken konden wij niet vermoeden dat dat zó bijzonder en belangrijk zou worden voor ons!

Het was in 1e instantie danook helemaal niet onze intentie om meer dan 1 nest te gaan fokken (uiteraard gefokt volgens de toen geldende WSH-fokeisen), maar het zou puur voor onszelf zijn om (na het gemis van onze weimaranerreu Andor) een leuke, goede en gezonde nakomeling van Kyra te krijgen. Want 1 hond in huis vonden wij maar stilletjes en Kyra was niet graag alleen... Hierna zouden wij niet meer fokken...

Echter toen na 8 weken alle overige pups vertrokken waren (op ons Nova na, want die bleef bij ons), voelde het meteen als een groot gemis dat alle pups weg waren. Wij hadden ondanks alle drukte en werk wat zo'n nest met zich meebrengt ook zó enorm van de nest genoten!

Wij waren het er danook al snel samen over eens dat wij dit nog wel een keertje over wilden doen...! En zo ontstond met ons Kyra onze eigen 'foklijn' waarin wij ons steeds meer en steeds serieuzer gingen verdiepen en wat een prachtige aanvulling op onze weimaranerpassie werd.

 

Kyra was in alle opzichten een èchte dame ! Zij liep om plassen heen (niet erdoor) en bij ons (als dat kon) tegen onze benen geplakt onder de paraplu als het regende ! Ze had er een hekel aan als ze 'vies' werd en was ontzettend proper op zichzelf. Ze ging ook altijd in een 'adelijke' (weimaranereigen verwaande) houding liggen met haar voorpoten sierlijk over elkaar heen en straalde alle elegantie uit...

Kyra was ook zeker geen vechtersbaas, vechten daar had ze juist een grote hekel aan, dat was 'beneden haar stand' om dat te doen.

Ze ontweek conflicten liever en zocht dat zelf niet op. Kyra was een héél zelfverzekerde (alpha)hond die dat ook uitstraalde waardoor het praktisch nooit tot een conflict kwam met andere honden.

Kyra was ook tot op haar oude dag nog èrg speels en had vele speelmaatjes hier in de buurt, ze maakte alle reuen het hof en liep veel jongere honden er altijd met veel souplesse en gemak uit ! Ze was geliefd... zowel bij vele mensen als honden!

En lópen dat Kyra kon… zelfs nog op hoogbejaarde leeftijd leek het alsof ze ‘zweefde boven de grond’, zo'n mooi en onverwacht vlot gangwerk ! En dan haar onmetelijke jachtpassie… Kyra vond het héérlijk om mee op jacht te gaan en was bijzonder gewiekst en een topjachthond. Als alle andere honden het geschoten wild niet konden vinden... Kyra vond het àltijd feilloos en bracht het wild trots binnen. Dit tot groot genoegen van de jagers. Vanwege haar uitstekende veldwerk op de jacht werd Wim met Kyra regelmatig voor jachten in het buitenland uitgenodigd.

Haar onverwachte triomf was toen Kyra op 15-jarige leeftijd in september 2010 op de WSH Jubileum Clubmatch nog 1e BESTE VETERAAN werd !  Een zéér mooi, ontroerend en gedenkwaardig moment !

In haar keurrapport is toen komen te staan: “Een hond met veel adel!”

En zoals vele mensen terecht opmerkten: "Het viel me op dat Kyra zo'n mooie wijze uitdrukking op haar snoet had ! Ze dwong gewoon respect af met haar verschijning!"

Onze Kennelnaam Of Kyrandors Home draagt danook mede met recht trots haar naam!

Kyra heeft de zeer respectabele leeftijd van 15 jaar en 7 maanden bereikt!

 

Lieve Kyra, ontzettend bedankt voor zo vele jaren onbegrensde liefde en trouwe vriendschap!

Je ging voor ons door het vuur!

Meid, wat heb je ons trots gemaakt!

Wij zullen jou nooit vergeten!

Jij leeft voort in al jouw nakomelingen!

Run free op de eeuwige jachtvelden Kyra, samen met je maatje Andor!

Voor altijd in ons weimaranerhart!❤️

 

Als twee grijze ogen je vragen,
help me want ik voel me niet fijn...
mag je dan, omdat je voelt dat dit het einde is,
egoïstisch zijn?

Als je van de dierenarts hoort ,
dit komt nooit meer goed,
en hij/zij krijgt steeds meer pijn...
mag je dan, omdat je hem/haar niet kunt missen, egoïstisch zijn?

Als twee trouwe ogen zich sluiten voorgoed, en je zonder hem/haar naar huis moet.
met een riem in je hand, en je hart vol pijn.
dan probeer je jezelf te overtuigen,
ik mocht niet egoïstisch zijn...

Al die tijd met zijn twee
elke dag was een feest...
en in al die jaren is hij/zij zelf niet één keer egoïstisch geweest.

 

Zodra de hond een schim wordt van zichzelf is het moment daar om hem/haar te laten gaan!

Houden van = los laten!

 

 
 
Weimaraners Of Kyrandors Home || Dieze 85 || 5061 NW Oisterwijk || Tel. 013 - 5234550 || www.ofkyrandorshome.nl