"Zij
die wij liefhebben en verloren,
zijn niet meer waar zij waren,
maar zijn voor altijd waar wij zijn !"
IN MEMORIAM:
Egor Bennu Of Kyrandors
Home (Django)
12 juni 2009 - 29
februari 2020
Django werd bij ons geboren
in een nest van 10 pups (7
reuen en 3 teven). Hij was
in het nest al de beste
eter, lag steevast aan de
beste mem en was daardoor de
flinkste pup toen hij naar
zijn nieuwe baasjes vertrok.
Maar dat zei niks over hoe
hij later kon uitgroeien
wisten wij uit ervaring van
onze eerdere nesten, de
kleinste kon later de
grootste worden hadden wij
al eerder gezien. In het
geval van Django ging dat
echter niet op, hij groeide
uit tot een prachtige,
krachtige en mannelijke reu
die ons op de Jongehondendag
positief verraste en ons
heel trots maakte! Daar
stond ook ècht iets! In de
showring op de
Jongehondendag kreeg hij
danook een fantastisch
keurrapport waarin als
laatste kwam te staan: “Heel
fijn temperament!” En dat
laatste is natuurlijk het
allermooiste compliment wat
je van een keurmeester van
je hond kan krijgen! Zijn
baasjes Karana en Richard en
zoon Ryan waren dol op hem.
En overal waar ze met hem
kwamen trokken ze positief
de aandacht met Django.
Iedereen kwam hem aaien en
zo ook kinderen, hij was
danook dol op ze! Met zijn
charisma pakte Django
iedereen in en maakte zijn
baasjes trots! Hij was hen
ook altijd tot steun in
moeilijke en verdrietige
periodes en heeft een
prachtig leven gehad,
omringd door alle zorg en
liefde van zijn familie. In
liefde hebben ze hem vandaag
helaas onverwachts moeten
loslaten.. zó moeilijk!
Run free lieve Django!
Voor altijd in ons
weimaranerhart!
Nova Equinoctia Of Kyrandors
Home
20 februari 2000 - 6
februari 2014
In
onze handen
geboren... en in
onze handen
gestorven !
Helaas hebben wij de
moeilijk(st)e
beslissing moeten
nemen om ons Nova te
laten gaan. Ze had
op het laatst een
flinke
darmontsteking met
waterdunne,
bloederige diarree
en de vooruitzichten
op herstel waren
zeer minimaal. Enkel
zware medicatie en
daarbij evt.
Prednison kon haar
leven nog wat
verlengen volgens de
dierenarts, voor
hoelang kon hij niet
zeggen… misschien
nog een paar weekjes? Tijd rekken… voor
Nova in deze voor
haar onhoudbare
situatie… zagen we
niet zitten. Dit
vonden we niet
hondwaardig meer. We
gunden haar geen
langere lijdensweg.
Op 2 weekjes na is
ze 14 jaar
geworden...
Wij kijken terug op
hele fijne, mooie
jaren met Nova met
vele waardevolle,
gedenkwaardige
momenten en zijn
dankbaar voor haar
dochter Dzinny en
kleindochter Yalta
die we van/via haar
kregen.
Ze was een
supermoeder voor
haar eigen pups en
een meer dan
fantastische oma
voor haar
kleinkinderen. Bij
elke nest van Dzinny
moederde ze samen
mee.
Een prachtige en
ontzettend lieve
hond is van ons
heengegaan. Ze heeft
ons leven en ook dat
van onze jongste
telg Yalta enorm
verrijkt!
Ze heeft met haar
lieve uitstraling
vele mensenharten
weten te raken en we
kregen regelmatig
complimenten en
sommigen vertelden
ons dat Nova zo'n
prachtig AURA had!
Een hond zoals Nova
voelt voor ons
danook als 'once in
a life-time'!
Lieve Nova,
ontzettend bedankt
voor zo vele jaren
onbegrensde
liefde, trouw,
kameraadschap en
geluk!
Je
was onze eerste zelf
gefokte weimaraner !
Wat waren we danook
trots op jou!
Niet alleen
vanwege je uiterlijk
maar ook zeker om je
geweldige karakter.
Eigenlijk was op jou
vooral één woord van
toepassing: LIEF !
Dit was je ten
voeten uit!
Wij zullen jou nooit
vergeten!
Jij leeft
voort in al jouw
nakomelingen!
Run free op de
eeuwige jachtvelden
Nova, samen met je
mamma Kyra!
Voor altijd in ons
weimaranerhart!
Kyra
vom Entenfang
8
oktober 1995
- 3 mei 2011
Met weemoed
hebben wij afscheid
genomen van onze
fantastische,
onvergetelijke en
unieke vriendin!
Dinsdag 3
mei 2011 hebben wij
in overleg met de
dierenarts helaas de
moeilijk(st)e
beslissing moeten
nemen om ons Kyra in
te laten
slapen. Ze was
helemaal op! Ze wilde al
dagen niet meer
eten, alleen
nog maar slapen en
kon niet meer op
haar benen staan…Wijzelf vonden dit
voor Kyra niet
hondwaardig meer!
Kyra stond
aan de basis van
onze foklijn!
Toen wij in oktober
1999 met Kyra haar
1e nest gingen
fokken
konden wij niet
vermoeden dat dat zó
bijzonder en
belangrijk zou
worden voor ons!
Het was in 1e
instantie danook
helemaal niet onze
intentie om meer dan
1 nest te gaan
fokken (uiteraard
gefokt volgens de
toen geldende
WSH-fokeisen),
maar het zou puur
voor onszelf zijn om
(na het gemis van
onze weimaranerreu
Andor) een leuke,
goede en gezonde
nakomeling van Kyra
te krijgen. Want 1
hond in huis vonden
wij maar stilletjes
en Kyra was niet
graag alleen...
Hierna zouden wij
niet meer fokken...
Echter toen na 8
weken alle overige
pups vertrokken
waren (op ons Nova
na, want die bleef
bij ons), voelde
het meteen als een
groot gemis dat alle
pups weg waren. Wij
hadden ondanks alle
drukte en werk wat
zo'n nest met zich
meebrengt ook zó
enorm van de nest
genoten!
Wij waren het er
danook al snel samen
over eens dat wij
dit nog wel een
keertje over wilden
doen...!
En zo ontstond met
ons Kyra onze eigen
'foklijn' waarin wij
ons steeds meer en
steeds serieuzer
gingen verdiepen en
wat een prachtige
aanvulling op onze
weimaranerpassie
werd.
Kyra was
in alle opzichten
een èchte dame ! Zij
liep om plassen heen
(niet erdoor) en bij
ons (als dat kon)
tegen onze benen
geplakt onder de
paraplu als het
regende ! Ze had er
een hekel aan als ze
'vies' werd en was
ontzettend proper op
zichzelf. Ze ging
ook altijd in een 'adelijke'
(weimaranereigen
verwaande) houding
liggen met haar
voorpoten sierlijk
over elkaar heen en
straalde alle
elegantie uit...
Kyra was ook zeker
geen vechtersbaas,
vechten daar had ze
juist een grote
hekel aan, dat was
'beneden haar stand'
om dat te doen.
Ze
ontweek conflicten
liever en zocht dat
zelf niet op. Kyra
was een héél
zelfverzekerde
(alpha)hond die dat
ook uitstraalde
waardoor het
praktisch nooit tot
een conflict kwam
met andere honden.
Kyra was
ook tot op haar oude
dag nog èrg speels
en had vele
speelmaatjes hier in
de buurt, ze maakte
alle reuen het hof
en liep veel jongere
honden er altijd met
veel souplesse en
gemak uit ! Ze was
geliefd... zowel bij
vele mensen als
honden!
En lópen dat
Kyra kon… zelfs nog
op hoogbejaarde
leeftijd leek het
alsof ze ‘zweefde
boven de grond’, zo'n
mooi en onverwacht
vlot gangwerk ! En dan
haar onmetelijke
jachtpassie… Kyra
vond het héérlijk om
mee op jacht te gaan
en was bijzonder
gewiekst en een
topjachthond. Als
alle andere honden
het geschoten wild
niet konden
vinden... Kyra vond
het àltijd feilloos
en bracht het wild
trots binnen. Dit
tot groot genoegen
van de jagers.
Vanwege haar
uitstekende veldwerk
op de jacht werd Wim
met Kyra regelmatig
voor jachten in het
buitenland
uitgenodigd.
Haar
onverwachte triomf
was toen Kyra op
15-jarige leeftijd
in september 2010 op
de WSH Jubileum
Clubmatch nog 1e
BESTE VETERAAN
werd !
Een zéér
mooi, ontroerend en
gedenkwaardig moment
!
In haar
keurrapport is toen
komen te
staan: “Een hond
met veel adel!”
En zoals
vele mensen terecht
opmerkten:
"Het viel me op dat
Kyra zo'n mooie
wijze uitdrukking op
haar snoet had ! Ze
dwong gewoon respect
af met haar
verschijning!"
Onze
Kennelnaam Of
Kyrandors Home
draagt danook mede met
recht trots haar
naam!
Kyra heeft
de zeer respectabele
leeftijd van 15
jaar en 7 maanden bereikt!
Lieve Kyra,
ontzettend bedankt
voor zo vele jaren
onbegrensde liefde
en trouwe
vriendschap!
Je
ging voor ons door
het vuur!
Meid, wat
heb je ons trots
gemaakt!
Wij zullen jou nooit
vergeten!
Jij leeft
voort in al jouw
nakomelingen!
Run free op de
eeuwige jachtvelden
Kyra, samen met je
maatje Andor!
Voor altijd in ons
weimaranerhart!
Als twee grijze ogen je vragen,
help me want ik voel me niet fijn...
mag je dan, omdat je voelt dat dit het einde is,
egoïstisch zijn?
Als je van de dierenarts hoort ,
dit komt nooit meer goed,
en hij/zij krijgt steeds meer pijn...
mag je dan, omdat je hem/haar niet kunt missen, egoïstisch zijn?
Als twee trouwe ogen zich sluiten voorgoed, en je zonder hem/haar naar huis
moet.
met een riem in je hand, en je hart vol pijn.
dan probeer je jezelf te overtuigen,
ik mocht niet egoïstisch zijn...
Al die tijd met zijn twee
elke dag was een feest...
en in al die jaren is hij/zij zelf niet één keer egoïstisch geweest.
Zodra de
hond een schim wordt van zichzelf is het moment daar om hem/haar te laten
gaan!
Houden van =
los laten!